Rana zdrady

Zanim zaczniesz czytać poniższy opis, zapoznaj się z wcześniejszym ogólnym wpisem na temat ran zadawanych w dzieciństwie.

Popatrz jeszcze raz na poniższą grafikę – czy widzisz siebie w fizycznych cechach osoby kontrolującej (czyli osoby z raną zdrady)?

Co to znaczy kogoś zdradzić? Nie być mu wiernym, nie dotrzymywać zobowiązań, przyrzeczeń i obietnic, nie być lojalnym i oddanym. Osoba zdradzona traci zaufanie do zdrajcy, nie może mu już wierzyć ani ufać.

Rana zdrady może pojawić między drugim a czwartym rokiem życia w relacji z rodzicem płci przeciwnej – czyli w czasie, kiedy dziecko zaczyna poznawać i kształtować energię swojego życia i siłę swojej seksualności (poczytaj o stadiach rozwoju Freuda i o kompleksie Edypa/Elektry, aby móc lepiej zrozumieć te mechanizmy). Jest to okres, z którym dzieci zrobią wszystko, aby otrzymać czułość i miłość od rodzica płci przeciwnej. Starają się być dla niego wyjątkowe.

Problem pojawia się, gdy rodzic płci przeciwnej jest zbyt zaborczy w swej miłości do dziecka (matka do syna, ojciec do córki), gdy stawia go na równi ze swoim partnerem(lub czasem nawet wyżej), gdy łechce go uwielbienie małego dziecka, gdy chce mieć to dziecko tylko dla siebie. Do tego rodzic płci przeciwnej jest w tej sytuacji skoncentrowany na sobie, nie na swoim dziecku.

Rana zdrady jest związana z utratą zaufania lub brakiem odpowiedzi na oczekiwania w sferze miłości i przywiązania. Pojawia się, gdy rodzic płci przeciwnej nie dotrzymuje obietnic lub gdy traci zaufanie dziecka. Również wtedy, gdy dziecko poczuje, że ktoś inny jest dla rodzica ważniejszy od niego.

Jakie zachowania i cechy są charakterystyczne dla osoby z raną zdrady:

  • Porównuje swoich partnerów z rodzicem płci przeciwnej;
  • Boi się utracić panowanie nad sobą;
  • Uważa się za osobę odpowiedzialną i silną;
  • Stara się być wyjątkowy i ważny;
  • Nie dotrzymuje obietnic (często przy tym tłumaczy się czynnikami niezależnymi od niego);
  • Z łatwością kłamie i manipuluje;
  • Ma wysokie oczekiwania;
  • Łatwo ulega nastrojom;
  • Jest przekonany o swoich racjach i stara się do nich przekonać innych;
  • Niecierpliwy;
  • Nietolerancyjny;
  • Działa szybko, potrafi też szybko przemyśleć sytuację, w której się znajduje;
  • Lubi współzawodniczyć, aby zostać zauważonym;
  • Często gra lepszego niż wydaje mu się że jest;
  • Nie lubi się zwierzać;
  • Nie pokazuje swoich słabości;
  • Jest sceptyczny;
  • Boi się, że inni nie dotrzymają obietnic czy zobowiązań;
  • Wymaga od siebie dużo i chce pokazać innym, że potrafi/umie/może;
  • Potrzebuje mieć wszystko pod kontrolą;
  • Przewiduje i domyśla się;
  • Mówi co myśli;
  • Łatwo wyrabia sobie zdanie na jakiś/czyjś temat;
  • Jest kategoryczny w swoich sądach i poglądach;
  • Unika konfrontacji;
  • Często przerywa rozmówcy, wtrąca swoje uwagi (ale nie pozwala przerywać sobie – czuje się wtedy urażony);
  • Wpada w złość, gdy coś idzie nie po jego myśli;
  • Uwielbia wygrywać (nie cofnie się przed kłamstwem/ oszustwem/ manipulacją żeby wygrać);
  • W myślach wybiega w przyszłość (przewiduje, planuje) – nie umie cieszyć się chwilą;
  • Nie toleruje spóźnień;
  • Nie ma zaufania do innych;
  • Ciągle się spieszy;
  • Uważa, że najlepiej zrobi wszystko sam;
  • Podkreśla swoją pracowitość, nie toleruje lenistwa u innych;
  • Lubi mieć ostatnie słowo;
  • Gdy zajmuje się sprawami innych- przejmuje kontrolę;
  • Nie słucha rad;
  • Rozkazuje i decyduje za innych;
  • Zawsze stara się być przygotowany;
  • Nie lubi niespodzianek;
  • Hipokryta;
  • Ceni sobie swoją dobrą opinię;
  • Nie umie przyznać się do niewiedzy – woli cos zmyślić niż przyznać się, że nie wie;
  • Nie lubi zobowiązań;
  • Lubi kierować innymi;
  • Odmowę współżycia odbiera jako zdradę;
  • Ma silny i donośny głos;
  • Podejrzliwy;
  • Nie potrafi odpuścić;

Największymi  lękami kontrolującego są rozdzielenie i wyparcie. Nie uświadamia sobie jak często sam eliminuje ludzi ze swojego życia. Jak łatwo traci do ludzi zaufanie, którego nie mogą już odzyskać. Skreśla ludzi, którzy go rozczarowali. Nie widzi tego, jak łatwo stwarza sytuacje konfliktowe, dając sobie pretekst do zerwania kontaktów z daną osoba. Wydaje mi się, że robi to dla swojego dobra, aby nie zostać ponownie zdradzony. Może również swoim zachowaniem wywoływać lęk u bliskich mu osób, aby to one uciekły od niego (w takich sytuacjach zdradzają go oczy).

Jeśli nie widzisz w sobie rany zdrady, zapraszam Cię do zapoznania się z innymi opisami ran.

Jeśli widzisz w sobie ranę zdrady, jest wręcz pewne, że Twój rodzic płci przeciwnej też odczuł zdradę ze strony swojego rodzica. 

Zakładasz maskę nie tylko wtedy, gdy boisz się przeżywać na nową ranę, ale również gdy boisz się uświadomić sobie, że to samo robisz innym. Najczęściej nie jesteś tego świadomy, ponieważ takie zachowania są dla Ciebie nie do przyjęcia. Dlatego, gdy sam nie dotrzymujesz słowa, kłamiesz, manipulujesz, usprawiedliwiasz się i wynajdujesz możliwe powody i wymówki, aby wyjść z twarzą z tej sytuacji.

Otwierasz i pogłębiasz w sobie tę ranę za każdym razem, gdy wierzysz w swoje fałszywe wyobrażenia i nie dotrzymujesz danego słowa (zarówno wobec siebie, jak i innych). Gdy karzesz siebie, robiąc wszystko samodzielnie, ponieważ nie możesz zaufać innym ludziom lub gdy przez brak zaufania nieustannie sprawdzasz co robią.

Pierwszym krokiem jest więc uświadomienie sobie swojej rany i zakładanej maski. Uświadomienie sobie, że to, czego się obawiasz w relacjach z innymi lub to co im zarzucasz, sam robisz również samemu sobie i innym.

Drugim krokiem jest wzięcie odpowiedzialności za swoje odczuwanie, zamiast oskarżania innych o swoje cierpienie. Drugi etap często związany jest z buntem i oporem.

Trzecim krokiem jest pozwolenie sobie na odczuwanie żalu, poczucia krzywdy wobec rodziców, ale i współczucie dla ich własnego cierpienia (cudowną metodą są listy Radykalnego Wybaczenia)

Czwartym krokiem jest danie sobie prawa do bycia tym kim jesteś.

A jest do czego dążyć, bo za kontrolującym kryje się osoba mająca zdolności przywódcze, która potrafi być dla innych źródłem pocieszenia i bezpieczeństwa. Osoba utalentowana, towarzyska, lubiąca publiczne wystąpienia. Osoba, która szybko podejmuje trafne decyzje, potrafi dostrzegać umiejętności innych ludzi i ich stany emocjonalne, i swoim poczuciem humoru rozładować napięcie. A gdy zaufa, jest zdolna do wielkich czynów na wielu płaszczyznach.

Pokaż kotku, co masz w środku,

Warto, Joanna.

Źródło: We wpisie przedstawiana jest koncepcja LiseBourbeau, którą opisuje w książkach: „Bądź sobą. ulecz swoje 5 ran” i w „Ego. Największa przeszkoda w leczeniu 5 ran”.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to top