Zanim zaczniesz czytać poniższy opis, zapoznaj się z wcześniejszym ogólnym wpisem na temat ran zadawanych w dzieciństwie.
Popatrz jeszcze raz na poniższą grafikę – czy widzisz siebie w fizycznych cechach osoby surowej (czyli osoby z raną niesprawiedliwości)?
Sprawiedliwość do docenienie, wdzięczność i szacunek wobec praw i zasług zarówno swoich jak i innych ludzi. Poczucie niesprawiedliwości wywołuje niedocenienie, brak szacunku i przeświadczenie, że nie otrzymuje się tego na co się zasługuje. Ciekawym aspektem jest fakt, że nie chodzi tylko o brak lub niedobór tego co otrzymujemy, ale można odczuwać niesprawiedliwość również wówczas gdy otrzymuje się zbyt wiele lub nie to, na czym nam zależy.
Rana niesprawiedliwości może pojawić między czwartym a szóstym rokiem życia w relacji z rodzicem tej samej płci, wtedy gdy dziecko nie może swobodnie wyrażać siebie i być sobą. Dziecko odcina się od swoich uczuć z powodu cierpienia związanego z chłodem/oschłością rodzica. Często rodzic jest w oczach dziecka autorytarny, surowy i łatwo go krytykuje, jednak chłód emocjonalny jest tu najważniejszym czynnikiem.
Rana niesprawiedliwości związana jest z wszechogarniającą potrzebą bycia doskonałym i wybitnym. Dziecko zauważa, że jest doceniane/zauważane za to co robi, a nie za to kim jest. W jego odczuciu tylko będąc doskonałym, otrzyma miłość i akceptację, której pragnie.
Jakie zachowania i cechy są charakterystyczne dla osoby z raną zdrady:
- Perfekcjonista;
- Nie pokazuje co czuje;
- Siada z założonymi rękami;
- Zawistny;
- Boi się zawiści innych;
- Stara się być doskonały;
- Boi się przytyć;
- Żywy, dynamiczny;
- Często się usprawiedliwia;
- Ma problem z proszeniem o pomoc;
- Barwa głosu sucha i sztywna;
- Wątpi w swoje wybory;
- Porównuje się do najlepszych i najgorszych (umniejszając swoje zasługi);
- Nie lubi nic dostawać;
- Ma problem ze sprawianiem sobie przyjemności bez poczucia winy;
- Wymaga od siebie bardzo wiele, często zbyt wiele;
- Nie szanuje swoich ograniczeń;
- Kontroluje się;
- Lubi porządek;
- Jest wymagający wobec swojego organizmu;
- Choleryczny;
- Zimny;
- Ma problem z okazywaniem innym uczuć;
- Lubi wyglądać ponętnie;
- Daje sobie sam radę w życiu;
- Uważa, że nagroda należy się jedynie wybitnym;
- Nagminnie używa – „zawsze”, „nigdy”, „bardzo” i „w ogóle”
- Pragnie być sprawiedliwy i uważa się za sprawiedliwego;
- Nie widzi swojej niesprawiedliwości;
- Boi się popełnić błąd;
- Często żałuje swoich decyzji;
- Ma poczucie, że nie zasługuje na to co ma/dostaje/udaje mu się/na co za mało pracował;
- Akceptuje rzeczy tylko jeśli są potrzebne;
- Nie lubi być uważany za szczęściarza – musi na wszystko zapracować;
- Woli nie dostać/odmówić, niż być coś dłużny;
- Unika kontaktu fizycznego z innymi;
- Szacunek, honor, duma są dla niego bardzo ważne;
- Poświęca się dla sprawy;
- Ma problem z poddaniem się namiętności i odczuwaniem przyjemności;
- Stwarza sobie w głowie ideały, do których dąży (rzeczywistość go rozczarowuje);
- Kieruje się zasadą dobro lub zło (nie ma nic pomiędzy);
- Potrafi odciąć się od swoich uczuć;
- Niecierpliwy, krytykujący i nietolerancyjny;
Największym lękiem surowego jest oziębłość. Nie akceptuje oziębłości ani u siebie, ani u innych. Robi wszystko co możliwe, aby okazać ciepło, którego jednak nie czuć od niego. Unika kontaktu fizycznego z obawy przed okazaniem słabości. Gdy ktoś jest w jego odczuci oziębły wobec niego, od razu zastanawia się co zrobił nie tak.
Jeśli nie widzisz w sobie rany niesprawiedliwości, zapraszam Cię do zapoznania się z innymi opisami ran.
Jeśli widzisz w sobie ranę niesprawiedliwości, jest wręcz pewne, że Twój rodzic tej samej płci też odczuł niesprawiedliwość ze strony swojego rodzica.
Otwierasz i pogłębiasz w sobie tę ranę za każdym razem, gdy jesteś zbyt wymagający wobec siebie. Gdy nie szanujesz swoich ograniczeń, gdy poświęcasz i nadwyrężasz swoje ciało, nie dajesz sobie czasu i przestrzeni na odpoczynek i odprężenie. Ranisz siebie, gdy widzisz tylko błędy (swoje i innych), gdy krytykujesz, popędzasz. Cierpisz, gdy nie potrafisz przekazać ani przyjąć ciepła, pozwolić sobie na przyjemność.
Jeśli widzisz w sobie ranę niesprawiedliwości, jesteś osobą, która jak najszybciej chce poznać wszystkie odpowiedzi, aby jak najszybciej stać się doskonałym, wiec nasuwa Ci się od razu: „no dobrze, co z tym można zrobić?” 😛
Pierwszym krokiem jest więc uświadomienie sobie swojej rany i zakładanej maski. Uświadomienie sobie, że to, czego się obawiasz w relacjach z innymi lub to co im zarzucasz, sam robisz również samemu sobie i innym.
Drugim krokiem jest wzięcie odpowiedzialności za swoje odczuwanie, zamiast oskarżania innych o swoje cierpienie. Drugi etap często związany jest z buntem i oporem.
Trzecim krokiem jest pozwolenie sobie na odczuwanie żalu, poczucia krzywdy wobec rodziców, ale i współczucie dla ich własnego cierpienia (cudowną metodą są listy Radykalnego Wybaczenia).
Czwartym krokiem jest danie sobie prawa do bycia tym kim jesteś.
A jest do czego dążyć, bo za surowym kryje się osoba kreatywna i pracowita, która potrafi dbać o szczegóły, która świetnie się sprawdza w wykonywaniu prac wymagających precyzji. Osoba, która wewnątrz jest bardzo wrażliwa, entuzjastyczna, żywa, dynamiczna i optymistyczna. Która, potrafi się odnaleźć w każdej sytuacji i dać sobie radę.
Pokaż kotku, co masz w środku
Warto, Joanna.
Źródło: We wpisie przedstawiana jest koncepcja LiseBourbeau, którą opisuje w książkach: „Bądź sobą. ulecz swoje 5 ran” i w „Ego. Największa przeszkoda w leczeniu 5 ran”.
